Gerrit ten Broeke in Bangladesh

Het is nu maandagmiddag ,bijna kerstavond en alweer ruim een week in Dhaka , het voelt alsof ik hier al een maand zit. Het introductieprogramma is ontspannen maar vergt door alle nieuwe indrukken veel. De taalles van donderdag ging niet door: reisverbod vanwege de stakingen! Vrijdag is hier de eerste dag van het weekend, wij zijn toen op pad geweest met Sabine uit Nederland en Sanish uit India, 2 VSO ers die hier al langer zitten. Eerst naar een warenhuis, hier een mooie blouse gekocht en wat rondgewandeld op de boulevard voor het immense parlementsgebouw. Daarna met de bus naar New Market, een van de grootste markten ter wereld. Ongelooflijk wat hier allemaal te koop is en hoeveel mensen hier rondlopen. Ook de vismarkt bezocht en ons georiënteerd op spullen die we straks nodig hebben op locatie zoals een waterfilter, het aller belangrijkste apparaat. Al het drinkwater moet hier voor gebruik een kwartier worden gekookt en vervolgens worden gefilterd. Zaterdag op stap met een gids die ons Old Dhaka met zijn smalle straatjes heeft laten zien, de Armeense kerk uit 1731 en het huis van sjeikh Mujibur Rahman, nu museum, waar hij tijdens een staatsgreep in 1975 met zijn hele gezin en familie is vermoord. Heftig, hij was de Founder of the Nation, die in 1971 terugkeerde vanuit Pakistaanse gevangenschap na de bevrijdingsoorlog. Hij is hier nog steeds de grote held, lange rijen voor de ingang. De bevrijdingsoorlog heeft 9 maanden geduurd met als resultaat 1 miljoen doden, onvoorstelbaar 3000 per dag! Een leerzaam uitstapje dat eindigde in een enorme verkeerschaos, waar we ‘s morgens 45 minuten over deden hebben we ’s middags 3 uren over gedaan. Gelukkig blijft de sfeer op straat redelijk gemoedelijk , men is dit hier gewend. Waar je echt aan wennen moet dat de mensen je hier langdurig blijven aanstaren ,we zijn echt een bezienswaardigheid, de blonde West-Europese meiden trekken de meeste aandacht. Gisteravond hebben op het VSO kantoor een Christmas/welcome party gevierd, heel gezellig , zo’n 25 mensen, toespraakje van de directrice Shahana, cadeautjes en lekker eten. Vanavond gaan we met een groepje volunteers naar de kerk, er zijn hier in Dhaka wel een aantal kerken zoals de Anglicaanse, Katholieke en Baptisten. Op een bevolking van 160 miljoen mensen zijn 2 % Christenen toch ruim 3 miljoen in aantal! Eerste Kerstdag is een nationale feestdag, ik ga dan met Niels en zijn vriend Lennart, een WUR student, naar het kerstdiner in de Dutchclub, een centrum voor Nederlandse expats in Bangladesh. Gemengde gevoelens, voor het eerst niet thuis met Kerst, zonder je geliefden.

Het is nu maandag en ik zit sinds zaterdagmiddag in Dhaka. Het afscheid op Schiphol was niet gemakkelijk maar aan de ander kant ook een heel hartelijk  moment.  De reis met Emirates verliep voorspoedig, tijdens een stop in Dubai van 4 uren heb ik nader kennis gemaakt met Niels van den Berge, mijn collega Vso’er , met hem trek ik nu veel op, het klikt goed. Op de luchthaven werden we opgewacht door 4 Vso’ers, een heel warm welkom.  We wonen met z’n zessen  op de 4e verdieping van een eenvoudig flatgebouw tussen de andere mensen in de wijk Lalmatia, hier is ook het VSO kantoor op loopafstand. We zijn al wel een paar keer verdwaald maar de mensen hier zijn bijzonder vriendelijk en behulpzaam, we zijn altijd weer veilig thuis gekomen ! Zondag is hier normaal gesproken de eerste werkdag van de week maar gisteren was het een nationale feestdag, de overwinning van de vrijheidstrijd met Pakistan in 1971 werd gevierd. Veel mensen op straat met vlaggen, militaire parades  en manifestaties. De dag is gelukkig rustig verlopen, de komende week zijn er stakingen aangekondigd door de oppositie partijen i.v.m. de verkiezingen volgend jaar. Dit belooft weinig goeds want de afgelopen weken zijn redelijk gewelddadig verlopen  met brandstichtingen en gevechten tussen diverse groeperingen. Een ingewikkeld proces met veel tegengestelde  belangen. Maar kijken of we morgen ons taalinstituut veilig kunnen bereiken want we  zijn vanmiddag met de eerste lessen Bangla begonnen, in het kader van het introductieprogramma.

De eerste indruken samengevat: een geweldig warm welkom van iedereen, enthousiaste volunteers, professionele begeleiding  op alle fronten en  heel toegankelijke, kleurrijke Bangladeshi op straat.

Afgelopen weekend Sinterklaas gevierd met onze kinderen en kleinkinderen en ook nog lekker in de sneeuw hier kunnen ravotten met z’n allen. Zondagmiddag afscheidsborrel met familie, vrienden en buren, zo’n 50 mensen, met hartelijke woorden en bemoedigende teksten, heel mooi.
Dit alles een beetje met gemengde gevoelens, niet dramatisch maar…. Enerzijds ontzettend gefocused op mijn nieuw job in Bangladesh anderzijds besef je terdege wat je achterlaat, vooral Mienke, wij gaan elkaar zeker missen.
Vrijdagmiddag vlieg ik vanaf Schiphol en wordt uitgezwaaid door Mienke, Eelco, Ruth en Elien. Dat zal me zeker goed doen.