Gerrit ten Broeke in Bangladesh

Dutch-English version

Gisteren is ons derde kleinkind, een zoon, Ole Daniel geboren bij Ruth en Geert Jan. Ruth belde me een uur na de bevalling zelf op. Je kunt je voorstellen hoe blij ik was en hoe graag ik eventjes de kleine man in armen had willen houden. Daar zal ik nog een paar maanden op moeten wachten, hopelijk kan ik hier skypen. Ik ben namelijk woensdagmiddag vertrokken naar mijn placement z‘on 200 km ten zuid westen van Dhaka. Het is hier puur platteland, heel andere koek dan die crazy metropool. Ik woon op de bovenverdieping van het kantoor van Renaissance, mijn werkgever, een kilometer buiten het dorp, midden tussen de rijstvelden en boerderijtjes met koeien en visvijvers. Heerlijk! . Mijn eerste werkdag zit erop, kennis gemaakt met het team, 26 gemotiveerde mensen in een ondernemende organisatie die met verschillende partners werkt en in de toekomst onafhankelijk wil worden van geldstromen van derden. Vandaag is de vrijdag, dus weekend. De mensen zijn enorm vriendelijk, als je langs hun huis loopt wordt je uitgenodigd om thee te komen drinken, de jongens hier zijn gek op badmintonnen, ik heb vanmiddag al mijn eerste partijtjes gespeeld en vanmorgen vroeg heb ik al 5 km gerend met een collega. Morgen weer aan de slag, projecten bezoeken, want ik werk hier 6 dagen per week.

Yesterday we welcomed our third grandchild, a son, Ole Daniel, from Ruth and Gertjan. Ruth called me about an hour after the birth, you can imagine how happy I was and wished to held this little man for a moment in my arms. Unfortunately this moment will be a couple of months delayed. I arrived in my placement  2 days ago, situated  200 km South West of Dhaka,  and hope it will be possible to make a skype connection here. It’s 100 % countryside here, I live about 1 km outside the village on the second floor from the office of Renaissance, my employer. The building is surrounded by rice fields and small farms with cows and fishponds. I finished my first day and was introduced to 26 motivated employees. Renaissance is very enterprising, cooperates with different partners  and wants to become  in the future  financially independent from donors. Today it was Friday, weekend. The local people are very friendly , they invite you for tea in their house, the boys like badminton, this afternoon I played already several games, and early in the morning I ran with a colleague 5 km. Tomorrow  will be a working day, we work 6 days a week here and we will visit some projects in the field.

Dutch-English version.                                                                                                                 De introductie training zit er op, gisteren afgerond met een laatste dagje Bangla lessen. Gisteravond nog een verjaardagsfeestje van Sabine, een Nederlandse volunteer die op het VSO office hier werkt. Niels is vanmorgen om 7.00 uur opgehaald door de VSO chauffeur en vertrokken naar zijn placement in de buurt van Dinajpur in het noorden van het land, een ritje van 8 tot 9 uren. We hebben een goede tijd gehad hier samen. Zelf zou ik vandaag ook vertrekken maar dat is uitgesteld tot a.s. vrijdag, mijn projectleider ter plekke moest een paar dagen voor zaken naar Dhaka, we rijden daarna samen terug naar Chitalmari. Ik gebruik de vrije dagen om nog wat meer van de stad te zien. Vandaag naar het oude centrum gelopen, een flinke trip, heen en terug zo’n 12 km. Dhaka heeft veel gezichten, het gezicht van vandaag was er één van daklozen en  bedelaars met de meest vreselijke verminkingen. Mensen die afval verzamelen en uitsorteren, vooral het plastic is gewild. Het wordt uitgezocht, vermalen tot korrels en op de schuine kades van de rivier uitgespreid om te drogen. Een jongen vertelde me dat hij hiervoor 80 euro cent per kg kreeg. Probeer je eens voor stellen hoeveel werk je moet doen om een kilo plastic bij elkaar te krijgen uit de afvalbergen. Er komt veel op je af als je op straat loopt: chaotisch verkeer, continu getoeter, tienduizenden bellende riksja’, enorme mensen massa’s op de “trottoirs”, voetgangers die niet worden gerespecteerd, heel veel bussen waar de conducteur de klanten aanroept en naar binnen haalt, vaak al rijdende. Kippenverkopers die met een tros van zo’n 10 tot 15 kippen, die ze aan de poten vast gehouden of in een mand op hun hoofd dragen, door de straten lopen te roepen. Ook een normale gang van zaken is dat de mannen zittend plassen overal waar het maar enigszins kan, dat is ook goed te ruiken!  Veel smog, vooral nu in de winter als het vaak mistig is, gelukkig rijden de meest auto’s en driewieler taxi’s op gas. Het is echt Crazy Dhaka, ik verlang zo langzamerhand wel naar het platteland. Mijn beeld van de mensen hier is niet veranderd, ze blijven vriendelijk , zijn heel nieuwsgierig ( what country sir ? apnar des kothay ? ) en wijzen je altijd de weg. Ze vinden het prachtig als je een paar woorden Bangla spreekt zoals “apni kemon achèn” ,how are you ? “ami balo achi”, I am fine.  Mijn tijd hier is heel nuttig geweest. We weten nu de weg, waar we onze spullen kunnen kopen, wat normale prijzen zijn en hoe we moeten onderhandelen. Een prima voorbereiding, we zullen nog regelmatig in Dhaka terug komen voor besprekingen en dan is het goed dat we vertrouwd zijn met deze indrukwekkende metropool met 20 miljoen inwoners.

English version: Yesterday we finished our induction training period and yesterday evening we had a birthday party of Sabine, a Dutch volunteer at the VSO office here. Niels, my colleague left this morning to his placement in Dinajpur, we had a very good time together. My departure has been delayed for some days I  will leave next Friday to Chitalmari. In the meantime I will do some sightseeing here. Today I visited Old Dhaka on the riverside, on foot, a trip of 12 km vice versa. Dhaka has many faces, today I met a lot homeless people and beggars, often heavy disabled. They work in the trash and sort the plastic particles. After dying they grind it and sell it for 80 eurocent per kg, a lot of very dirty work. This city keeps you busy with a lot of heavy impressions. Chaotic traffic, continuous sound the horn, ten thousands of  ringing riksjas, no respect for pedestrians, many many people besides the roads, salesmen in the street  who sell their chickens alive, many busses who take in their passengers by shouting and pulling them in during driving, smog, specially in the wintertime together with fog. I look forward to leave for the  country side. My impression of the people did not change, always friendly, curious, (what country sir ? apnar des kothay ? ) and they explain  you always the road. They enjoy if you speak some Bangla like  “apni kemon achèn” ,how are you ? “ami balo achi”, I am fine.  I had a very useful time here, we learned how to travel in town, where to buy our stuff, what normal prices are and how to bargain. A perfect preparation because we will return in Dhaka several times for meetings ,so it’s important to know about  this impressive metropolis with 20 million inhabitants

Dutch-English version

Het is nu nieuwjaarsdag, een gewone werkdag in Bangladesh. Niet dat de jaarwisseling niet gevierd wordt, integendeel, maar het is vooral een feestje van de jongeren met hun vrienden. Er wordt veel ( Bengaals) vuurwerk afgestoken en er zijn veel mensen op straat. Het echte nieuwjaarsfeest is een familiefestijn en wordt groots gevierd op 14 april, de nationale feestdag. We hebben de jaarwisseling gevierd in onze flat met een paar VSO ’ers, niet volgens plan want we hadden graag naar een internationale club gegaan maar vanwege te verwachten onlusten heeft de politie een reisverbod afgekondigd op oudejaarsavond en nieuwjaarsnacht. Geen ramp, we hebben een lekker pilsje (schaars goed hier) gedronken en samen geproost op het nieuwe jaar. Vandaag hebben we kookles, eerst inkopen en onderhandelen in Bangla, daarna samen met de kok van VSO de middagmaaltijd bereiden. Vanmiddag hebben we opnieuw Bangla lessen maar we weten nu tenminste hoe we bloemkool, aardappelen, bonen, rijst  citroenen en chili moet kopen: phulkopi, alu, barboti, cal ,lebu and lonka. Mijn gezondheid is redelijk goed, wel een dag flink ziek geweest , darmen en maag van streek. Ik loop veel en speel regelmatig badminton bij het VSO kantoor, heel leuk, wordt hier veel gedaan in de winter, ze zijn er hier echt goed in. Over het introductie programma niets dan lof, het is een perfecte voorbereiding op het werk. In het brede programma gaat het over  cultuur, geschiedenis, politiek, omgangsvormen, veiligheid, bezienswaardigheden bezoeken, strategie, werkmethoden etc. De grote  betrokkenheid em steun van de VSO medewerkers doet ons goed. Ik vertrek 12 januari naar mijn standplaats Chitalmari, dan gaat het echt beginnen, heb er veel zin in !

Today is New Years Day, an ordinary working day in Bangladesh. They celebrate, but only among youngsters and their friends. The big event will be 14 April, the official Bengali New year, a mass family gathering. We celebrated New Year’s Eve in our flat with some other volunteers and toasted on 2013.Today we have cooking lessons, first we have to purchase the different ingredients and talk Bangla, later we will prepare the lunch with the cook of VSO. Tomorrow afternoon we will continue with Bangla lessons, but now we know already how to order cauliflower potatoes, beans, rice, lemon and chilli: phulkopi, alu, barboti, cal ,lebu and lonka. We played several times badminton at the VSO office, the locals play at high level, I really enjoy the matches, it’s a popular sport in wintertime here. About the induction period  I am very satisfied, a wide programme  about culture, history, politics, safety, city tour, strategy,  working methods etc. Also the great  involvement of the VSO staff is a big support for us.   I will leave 12 January to my placement in Chitalmari, I am looking forward to this.