Gerrit ten Broeke in Bangladesh

Dutch-English version

Het begint langzaam overdag behoorlijk warm te worden, 25-30 graden, gelukkig koelt het ’s nachts nog lekker af. Afgelopen weken bij verschillende groepen boeren, veel boerinnen ook, op bezoek geweest, ze volgen een training over integrated farming van USaid, indrukwekkend hoeveel ontwikkelingsgeld de Amerikanen in dit land pompen. Er zijn 170 groepen gevormd van 25-30 mensen dus in totaal worden ruim 5000 boeren bereikt. Ik heb ze verteld over mijn achtergrond en gevraagd naar hun dromen en wat ze van mijn verwachten, mooie gesprekken, over melkveehouderij, nieuwe producten zoals paddenstoelen, aardbeien, bloemen etc. Het niveau verschilt nogal, soms is er heel weinig kennis soms ook verrassend veel. Veel dorpen hebben geen elektriciteit, ze kunnen alleen hun telefoon opladen met zonnepanelen, TV kijken is er niet bij als je geen generator hebt, dat heeft behoorlijk invloed op hun kennis niveau.

Afgelopen vrijdag was er in de Hindoe dorpen groot feest, een z.g. puja ,ter ere van de godin Swarishoti, die zorgt voor de scholieren en studenten. Kleurrijke bijeenkomsten in open tenten met daarin een speciaal tempeltje voor de godin.  De priester gaat voor in gebed en vervolgens worden er bloemenknoppen van afrikaantjes en gerbera’s geofferd aan de voeten van de godin door iedereen persoonlijk. Veel mensen zijn erg emotioneel, knielen op de grond en kussen elkaars voeten.

Gisteren waren we met alle nieuwe volunteers ,z’on 14 , op bezoek in het uiterste zuid westen, vlakbij de grens met India en het natuurpak Sundarbans aan de kust met de Bengaalse tijgers, bij 2 partner organisaties van VSO , een hartelijke ontvangst met bloemen. We hebben 2 “modelvillages” bezocht, het concept van VSO, eigenlijk pilot projecten die nagevolgd moeten gaan worden Ter plekke gezien wat daar allemaal gebeurd. Primair is een goede samenwerking tussen de plaatselijke youthclub (vaak de kartrekkers), de dorpsraad en het gemeente bestuur. Er wordt gewerkt aan compostering, groenteteelt, ontwikkeling van kleine bedrijfjes en coöperaties, repareren van drinkwater installaties, opzetten van primaire gezondheidsvoorzieningen, zorg voor vrouwen waarvan de mannen door tijgers zijn gedood of zwaargewond zijn geraakt. Alles is gericht op de allerarmsten, ver weg van de verharde wegen en alle normale voorzieningen. Inspirerend om dit alles te mogen meemaken en de betrokkenheid en enthousiasme van de plaatselijke bevolking te ervaren. Het heeft me weer gesterkt en moed gegeven om te zien dat er veel mogelijk is door een goede samenwerking en empowering!

Last week temperatures slowly rises  up to 30 degrees, happily the nights are quite cool still. I visited some famers groups, men and also a lot of women, they are instructed about integrated farming in a USaid program , impressive how much money USA  offers to Bangladesh. I introduced myself, explained my background and asked about their dreams and what they expect from me. Lively conversations about dairy farming, new products like strawberries, mushrooms and flowers. The level of knowledge differs, depending of the situation in the village, if there is no electricity they only can charge their mobile phones by solar panels, there is no TV , only if you have a generator, this factor has also impact on their level of knowledge. Last Friday there were Hindu festivals ( puja) in different villages. They worshipped the goddess  Swarishoti who takes care for the  school kids and students. In colorful tents they built  a small temple for  Swarishoti, there are prayers and the people offer the flowers of marigold  and gerberas at the feet of the goddess. It’s quite emotional, people kneel and kiss each other feet. Yesterday I joined the group new volunteers, 14 in total, we travelled  far in South West region, very close to the Indian border and the coastal natural park Sundarbans with the Bengali tigers. We visited 2 VSO partner organizations , a very warm welcome with flowers. We travelled to  2 “modelvillages “, the concept of VSO, pilot projects , examples to be followed. In the field we experienced what was going on. The main focus is a good cooperation between the youth club,(the leading initiators), citizen committees and local government. They work on composting, vegetable gardening, starting business in small enterprises and coop’s, primary healthcare, care for women their husband has been attacked or killed by tigers. All activities are focused on the poorest, living in villages far away from paved roads and normal facilities. Inspiring  to see  this and to experience the enthusiasm and involvement of the local people. This has strengthened and encouraged me to see what’s possible by a good cooperation and empowering!

Dutch-English version

Vandaag zit ik precies 2 weken op mijn werkplek en langzaam begin ik wat beter te begrijpen wat hier allemaal speelt. Het blijft ingewikkeld: bestuursvormen, hiërarchie, wie is verantwoordelijk voor wat, ontwikkelingsorganisaties met hun programma’s, wie is “rijk” en wie is “arm” etc. De boeren hier (en dat is bijna iedereen op het platteland) hebben vergeleken met Nederland weinig eigen grond, het varieert van 0,5 tot 2,5 ha. Bij huis hebben ze vaak een paar koeien of geiten, wat kippen en een vijver , “the pond’’, heel belangrijk , ze vangen er regenwater in op, telen er vis in, wassen zich er zelf in en doen ook de (af)was erin. Op hun land verbouwen ze rijst , meestal 2 oogsten per jaar. Een deel van het rijstland hebben ze vaak verder uitgediept en wordt gebruikt voor  visteelt: grote garnalen als Galda en Bagda maar ook witvis zoals karper en tilapia. De klei (het is echt pure klei hier! ) die overblijft na het uitdiepen wordt gebruikt om smalle dijken te maken tussen de percelen. Hier wordt groente op geteeld zoals tomaten, komkommers, aubergines, kool etc. Dit is een slimme manier van boeren en dit wordt enorm gestimuleerd door de regering en ondersteund door grote ontwikkelingsorganisaties zoals USaid. Garnalen en vis zijn  belangrijke export producten voor Bangladesh, het komt op de derde plaats na kleding en jute. De grote garnalen zie je ook niet op de lokale markten, ze worden vaak direct geleverd aan de processing industrie ( diepvries) voor prijzen variërend van 5-10 euro per kg. Deze manier van boeren, integrated farming genoemd, levert een grote bijdrage aan de Food Security, het blijft een enorme uitdaging om het ruim 160 miljoen Bangladeshi te kunnen blijven voeden, nu in de toekomst.

Vandaag is de vrijdag, mijn vrije dag. Vanmorgen naar de markt gelopen, ik weet nu zo langzamerhand waar en tegen welke prijs ik mijn dagelijks voedsel kan kopen. Tot nu toe ben ik nog steeds een bezienswaardigheid, veel mensen willen met je praten, vaak kennen ze wel wat Engels ( krijgen ze uitgebreid op school ) maar krijgen ze niet de kans om te oefenen, vandaar. Ze weten vaak wel wat van Nederland en waarderen het als je ze verteld waarvoor je hier naar toe bent gekomen bent. Renaissance, mijn werkgever, staat hier heel goed bekend. Dus boodschappen doen kost veel tijd maar op mijn vrije dag neem ik daar ook maar de tijd voor en drink hier en daar een kop thee met mensen die je daarvoor uitnodigen. Morgen weer een drukke dag met field visits en zondag reis ik naar Dhaka voor een belangrijke meeting  met  het UK  Ministerie voor Ontwikkelingssamenwerking, DFID,  de belangrijkste donor voor VSO Bangladesh. Dinsdag hoop ik dan weer terug te zijn hier, maar dat weet je nooit zeker, door de geleidelijk oplopende politieke onrust wordt er regelmatig gestaakt, wat reizen onmogelijk maar ook te gevaarlijk maakt.

I am now 2 weeks here and slowly I understand a bit more what is going on, it’s complicated: governance, hierarchy, who is responsible for what, development organizations with their programs,  who is “rich” and who is “poor” etc. The farmers here ( and almost everyone is farmer in the countryside ! ) own only a few hectares ground, compared with farmers in the Netherlands, from 0,5 to 5 ha. Round their houses they have a few cows or goats, some chicken and a pond, very important for collecting rain water, fish cultivation , washing clothes and themselves. On their land they grow rice, but a part of the land has been deepened and is used for fish cultivation: giant prawns and shrimps, Galda and Bagda, but also white  fish like carp and tilapia. The  clay ( it’s real clay here ! ) left from digging is used to construct narrow dikes they use to cultivate crops like tomato, cucumber, eggplant, cabbage. It’s  a very smart idea and is highly stimulated  by the government and supported by their huge partner organization  USaid. The export of fish and shrimps is very important for Bangladesh , it’s number 3  behind the garment and jute industry. This method of integrated farming contributes highly  to Food Security, it’s a big challenge to feed the 160 million Bangladesh now and in the future.

Today is Friday , my day off, I went to the market, now I know where to buy my daily food and got knowledge about  prices. Up to now I am still worth seeing, people like to talk with you, also  to practice their English language. Often they have some knowledge about the Netherlands and appreciate if I explain why I came to their country. My employer Renaissance is well-known here. So shopping takes some time but on my day off  I accept and drink sometimes tea with people who invite me. Tomorrow will be a busy day with some field visits. Sunday I will travel to Dhaka for an important meeting with the UK governmental  Department For International Development, DFID, the most important donor for VSO Bangladesh. Tuesday I will travel back I hope so. You never know,  because of the  political unrest  there are often strikes and makes traveling impossible and also too dangerous.