Crazy Dhaka

Dutch-English version.                                                                                                                 De introductie training zit er op, gisteren afgerond met een laatste dagje Bangla lessen. Gisteravond nog een verjaardagsfeestje van Sabine, een Nederlandse volunteer die op het VSO office hier werkt. Niels is vanmorgen om 7.00 uur opgehaald door de VSO chauffeur en vertrokken naar zijn placement in de buurt van Dinajpur in het noorden van het land, een ritje van 8 tot 9 uren. We hebben een goede tijd gehad hier samen. Zelf zou ik vandaag ook vertrekken maar dat is uitgesteld tot a.s. vrijdag, mijn projectleider ter plekke moest een paar dagen voor zaken naar Dhaka, we rijden daarna samen terug naar Chitalmari. Ik gebruik de vrije dagen om nog wat meer van de stad te zien. Vandaag naar het oude centrum gelopen, een flinke trip, heen en terug zo’n 12 km. Dhaka heeft veel gezichten, het gezicht van vandaag was er één van daklozen en  bedelaars met de meest vreselijke verminkingen. Mensen die afval verzamelen en uitsorteren, vooral het plastic is gewild. Het wordt uitgezocht, vermalen tot korrels en op de schuine kades van de rivier uitgespreid om te drogen. Een jongen vertelde me dat hij hiervoor 80 euro cent per kg kreeg. Probeer je eens voor stellen hoeveel werk je moet doen om een kilo plastic bij elkaar te krijgen uit de afvalbergen. Er komt veel op je af als je op straat loopt: chaotisch verkeer, continu getoeter, tienduizenden bellende riksja’, enorme mensen massa’s op de “trottoirs”, voetgangers die niet worden gerespecteerd, heel veel bussen waar de conducteur de klanten aanroept en naar binnen haalt, vaak al rijdende. Kippenverkopers die met een tros van zo’n 10 tot 15 kippen, die ze aan de poten vast gehouden of in een mand op hun hoofd dragen, door de straten lopen te roepen. Ook een normale gang van zaken is dat de mannen zittend plassen overal waar het maar enigszins kan, dat is ook goed te ruiken!  Veel smog, vooral nu in de winter als het vaak mistig is, gelukkig rijden de meest auto’s en driewieler taxi’s op gas. Het is echt Crazy Dhaka, ik verlang zo langzamerhand wel naar het platteland. Mijn beeld van de mensen hier is niet veranderd, ze blijven vriendelijk , zijn heel nieuwsgierig ( what country sir ? apnar des kothay ? ) en wijzen je altijd de weg. Ze vinden het prachtig als je een paar woorden Bangla spreekt zoals “apni kemon achèn” ,how are you ? “ami balo achi”, I am fine.  Mijn tijd hier is heel nuttig geweest. We weten nu de weg, waar we onze spullen kunnen kopen, wat normale prijzen zijn en hoe we moeten onderhandelen. Een prima voorbereiding, we zullen nog regelmatig in Dhaka terug komen voor besprekingen en dan is het goed dat we vertrouwd zijn met deze indrukwekkende metropool met 20 miljoen inwoners.

English version: Yesterday we finished our induction training period and yesterday evening we had a birthday party of Sabine, a Dutch volunteer at the VSO office here. Niels, my colleague left this morning to his placement in Dinajpur, we had a very good time together. My departure has been delayed for some days I  will leave next Friday to Chitalmari. In the meantime I will do some sightseeing here. Today I visited Old Dhaka on the riverside, on foot, a trip of 12 km vice versa. Dhaka has many faces, today I met a lot homeless people and beggars, often heavy disabled. They work in the trash and sort the plastic particles. After dying they grind it and sell it for 80 eurocent per kg, a lot of very dirty work. This city keeps you busy with a lot of heavy impressions. Chaotic traffic, continuous sound the horn, ten thousands of  ringing riksjas, no respect for pedestrians, many many people besides the roads, salesmen in the street  who sell their chickens alive, many busses who take in their passengers by shouting and pulling them in during driving, smog, specially in the wintertime together with fog. I look forward to leave for the  country side. My impression of the people did not change, always friendly, curious, (what country sir ? apnar des kothay ? ) and they explain  you always the road. They enjoy if you speak some Bangla like  “apni kemon achèn” ,how are you ? “ami balo achi”, I am fine.  I had a very useful time here, we learned how to travel in town, where to buy our stuff, what normal prices are and how to bargain. A perfect preparation because we will return in Dhaka several times for meetings ,so it’s important to know about  this impressive metropolis with 20 million inhabitants